काठमाडौं । उनको नाम हो कृष्णबहादुर लामा । ठेगाना काभ्रे जिल्ला भुम्लुटार–८ । पेसा चाहिँ कुल्ली कामदार । अम्मली चाहिँ मदिराको । उनी भ्रष्टाचारी होइनन् । सुन तस्कर पनि होइनन् । लागूऔषध कारोबारी पनि होइनन् । न त उनले कसैको ज्यान नै लिएका छन्, न उनी बलात्कारी नै हुन् । तर, सामान्य कुल्ली कामदार उनलाई पक्राउ गर्न भने प्रहरीले ठूलै जनशक्ति प्रयोग गर्नुपर्यो ।

एक दिन होइन, दुई दिन होइन, चार–चार दिन लाग्यो उनलाई पक्राउ गर्न । उनीमाथिको अभियोग हो, मेट्रो पुलिस हेल्पलाइनको टोल फ्रि नम्बर १०० मा तारन्तर फोन गर्ने र प्रहरीलाई गाली गलौज गर्ने । ‘मान्छे मर्दा पनि प्रहरी के हेरेर बसेको छ ?’ उनी आक्रोशित स्वरमा प्रहरीलाई यसरी नै गाली गर्थे । जब रात ढल्कँदै जान्थ्यो, उनी छिर्थे भट्टी पसलमा साथीहरुसँग । अनि पिउँथे लोकल रक्सी । जब नसा लाग्दै जान्थ्यो, उनी मोबाइल निकालेर पुलिस हेल्पलाइनको टोल फ्रि नम्बर १०० मा कल गर्थे । अनि प्रहरीलाई गलत सूचना दिएर थर्काउने काम गर्थे । यसरी प्रहरीलाई थकाउँदा उनलाई रमाइलो लाग्थ्यो ।

साथीहरुकै अगाडि प्रहरीलाई थर्काउँदा आफू ठूलो मान्छे भएको जस्तो अनुभूति हुन्थ्यो उनलाई । साथीहरु पनि उकास्थे उनलाई । उनी पनि मख्ख पर्थे । उनी प्रहरीलाई फोन गरेर थर्काउँथे तर, आफ्नो परिचय दिँदैनथे । फोन गर्ने बितिक्कै मोबाइल अफ गर्ने उनको बानी थियो । त्यसैले उनको यस्तो गतिवधिबाट प्रहरी हैरान बनिसकेका थिए ।

काठमाडौं मात्र होइन, प्रहरी प्रधान कार्यालयको अप्रेसन शाखा र भक्तपुरका प्रहरी पनि उनको यस्तो बानीबाट आजित भइसकेका थिए । जब उनी कुनै पनि घटनाको सूचना दिन्थे, प्रहरी त्यसैको पछाडि लागेर बुझबुझारथ थाल्थ्यो । तर सूचनामा भनिएजस्तो घटना कतै कहीँ हुँदैनथ्यो । मेट्रो प्रहरीका एक अधिकारी उनको गाली गर्ने शैली सविस्तार सुनाउँछन्, ‘के पारा हो प्रहरीको यस्तो । यत्रो घटना भइसक्यो । सुतेर बस्या छ ।’ एक दिन होइन, दुई दिन होइन तारन्तार यस्तो फोन आएपछि महानगरीय प्रहरी कार्यालयका प्रहरी निरीक्षक रामेश्वरप्रसाद चापागाईंले ती व्यक्तिको खोजी गरी आवश्यक कारबाही गर्न अपराध महाशाखालाई २५ साउनमा पत्र काटे । त्यसपछि सुरु भयो प्रहरीलाई गाली बर्साउनेको खोजी । खोजी त सुरु भयो । तर सजिलो थिएन । उनको नाम ठेगाना प्रहरीसँग केही थिएन । नम्बर पनि अफ गर्ने उनको बानी ।

फोन नम्बरकै भरमा सबै पत्ता लगाउनुपर्ने बाध्यता प्रहरीलाई थियो । त्यसपछि २५ गते नै महानगरीय अपराध महाशाखाले कारण खुलाएर काठमाडौं जिल्ला अदालतलाई पत्र लेख्यो । पत्रमा ती व्यक्तिको मोबाइल फोनको कल डिटेल र लोकेसन ट्रयाकका लागि अनुमति मागिएको थियो । अदालती अनुमतिपछि अपराध महाशाखाले ती व्यक्ति भक्तपुरमा बस्ने पत्तो लगायो । त्यसपछि पक्राउको जिम्मा भक्तपुर प्रहरी परिसरमा रहेर काम गरिरहेका महाशाखाका चार प्रहरीलाई दिइयो । उनीहरु ती व्यक्तिको ठेगाना पत्ता लगाउन सफल भए । उनको ठेगाना पत्ता लगाएपछि प्रहरी पुग्यो उनको घर काभ्रे जिल्ला भुम्लुटार–८ मा । र, भेटे भतिजलाई ।

जिल्ला प्रहरी कार्यालय काभ्रेमार्फत ती व्यक्तिका भतिजसँगको सम्पर्कमा पुगेका महाशाखाका कर्मचारीले उनीमार्फत ती व्यक्ति भक्तपुरमा बस्ने र केही समयअघि मात्रै जिप्रका काभ्रेबाट नागरिकता निकालेको सूचना दिए । प्रहरीले जिप्रका काभ्रेको नागरिकता फाँटमा काम गर्ने र हालै सरुवा भई साँखु पुगेका सरकारी अधिकारीलाई सम्पर्क गर्यो । तिनले उक्त व्यक्तिको पृष्ठभूमिबारे केही सूचना दिए । सम्पर्कको जालो केलाउँदै प्रहरीले तिनलाई भक्तपुरको जगातीबाट आइतबार पक्राउ गर्न सफल भयो । प्रहरीले उनीमाथि सार्वजनिक शान्ति सुरक्षामा खलल पु्यार्एको भन्दै कारबाही थालेको छ ।