इस्लामावाद । १० जनवरी, २०२३ लाई एकता दिवसको रूपमा सम्झिनेछ जब पाकिस्तान प्रशासित जम्मु र कश्मीरका उत्पीडित जनताले पाकिस्तान प्रशासित गिलगिट-बाल्टिस्तानमा चलिरहेको सामाजिक उथलपुथलको समर्थनमा तीनै डिभिजनल मुख्यालयमा विरोध प्रदर्शन गरे।

यो महत्त्वपूर्ण विकास हो। मुजफ्फराबाद, रावलकोट र मिरपुर सहरमा विद्यार्थी र नागरिक समाजले आयोजना गरेको विरोध प्रदर्शनमा उत्रिएको हो ।

जेके नेशनल अवामी पार्टी, युनाइटेड कश्मीर पिपुल्स नेश्नल पार्टी, जेके पीपुल्स नेश्नल पार्टी, नेशनल इक्वलिटी पार्टी जेकेजीबीएल, जेके लिबरेशन फ्रन्ट वा सामूहिक रूपमा पाकिस्तान समर्थक पार्टीहरू भनेर चिनिने जस्ता कथित राष्ट्रवादी पार्टीहरू मध्ये कुनै पनि छैन। जेके पीपुल्स पार्टी, जेके मुस्लिम लिग (एन), जमात-ए-इस्लामी वा पीओजेकेमा सत्तारुढ दल जेके तहरीक-ए-इन्साफले पीओजीबीका जनताका लागि आवाज उठाएका छन्।

यो संयोग होइन कि माथि उल्लेखित सबै राष्ट्रवादी पार्टीहरू गिलगिट-बाल्टिस्तानमा भइरहेको महत्वपूर्ण राजनीतिक घटनाक्रमबाट टाढा रहन्छन्।

आन्तरिक रूपमा, (चेतनापूर्वक वा पूर्वनिर्धारित रूपमा) यी पार्टीहरूले तथाकथित काश्मीर मुद्दामा पाकिस्तानी सैन्य स्थापनाको सामान्य लाइनलाई पछ्याउँछन्।

पाकिस्तानको सैन्य प्रतिष्ठानले जिन्नाको दुई राष्ट्र सिद्धान्तको विचारलाई बढावा दिन्छ। तसर्थ, मुस्लिम बहुल क्षेत्र भएकोले, कश्मीरलाई भारतको विभाजनको समयमा सबै मुस्लिम बहुल रियासतहरू पाकिस्तानमा सम्मिलित हुनेछन् भन्ने गलत अवधारणाको हिस्सा र पार्सल मानिन्छ।

पाकिस्तानी सेनाले प्रवर्द्धन गरिरहेको दोस्रो सिद्धान्त भनेको कुनै न कुनै रूपमा जम्मु र कश्मीर राज्य स्वतन्त्र राज्य बन्नुपर्दछ र त्यसकारण मुस्लिम बहुलले शासन गर्नुपर्छ र यसरी पाकिस्तानको 'प्राकृतिक' सहयोगी बन्नु पर्छ।