मदन राई नयाँ शक्ति पार्टीका नेता हुनुहुन्छ । उहाँ कृषि विज्ञ पनि हो । नेता राईले संयुक्त राष्ट्र संघले संचालन गर्ने धेरै योजनाहरुमा काम गर्नुभयो । विश्वका धेरै मुलुक घुमफिर पनि गर्नुभयो । आफनो जागरिका बावजुद लामो समयदेखि राजनीतिमा पनि क्रियाशील हुनुहुन्छ । नयाँ शक्तिमै भविष्य देख्ने र नयाँ शक्तिले नै आर्थिक समृद्धि ल्याउन सक्ने विश्वासमा अडिग रार्ई केही मानिसले पार्टी छाडदैमा केही फरक नपर्ने दाबी गर्नुहुन्छ । भिडियो अन्तर्वार्ताका क्रममा राइले राख्नु भएको धारणाको सार निम्नानुशार छः

शेरबहादुर देउवाले नेपालमा कसैसँग पनि छलफल नै नगरी भारतमा गएर कोशी उच्च बाँध बनाउने समझदारी गर्नु भएछ । मानौ नेपालको माटो, पानी नदीनाला सबै देउवाजीको कोटको गोजीबाट निस्कन्छ । अहिलेको कोशी ब्यारेजका कारण जति जमिन नेपालको डुबान भएको छ, त्यति नै डुबान फेरि कोशी उच्च बाँधबाट पनि हुन्छ । बिना तयारी, बिना प्राविधिक अध्ययन हावाको तालमा गएर समझदारी गरेर आउने प्रधानमन्त्री कस्ता हुन् आश्चर्यमा परेको छु ।

भारतमा प्रधानमन्त्रीमा नरेन्द्र मोदी नियुक्त भएपछि उनले नेपालका चार जना प्रधानमन्त्रीसँग हात मिलाइसकेका छन् । यो लाजमर्दो कुरा नै हो । यसकारण प्रत्यक्ष निर्वाचित कार्यकारी हुनुपर्छ भन्ने मेरो मान्यता हो ।

म राणा शासनमा जन्मेको हो । पञ्चायती व्यवस्था भोगे । संसदीय, राजाको शासन, लोकतन्त्र गणतन्त्र सबै भोगिसकेको छु । राणाहरुको जहानीया शासन, शाहको जहानीय शासन भोगेका हौं । जन्मले होइन कर्मले नेता हुनु पर्छ । शासक हुनु पर्छ भन्ने हो । अहिले हेर्नुहोस न नेपालका दलहरु । सबै पार्टीका वरिष्ठहरुले आफना छोरा छोरी, पत्नीलाई अगाडि बढाएका छन् । यो नियम मधेसवादीदेखि कांग्रेस, एमाले माओवादी सबैमा छ । यस्तो किन भयो भने दलभित्र आन्तरिक लोकतन्त्र नभएकोले हो ।

नयाँ शक्तिमा आन्तरिक लोकतन्त्र कायम हुनु पर्छ भनेका छौं हामीले । टिका लगाउने प्रथाले नेता हुने चलनले भ्रष्टाचार, चाकरीवाज कायम रहन्छ । कांग्रेसमा हेर्नुस न सभापतिको अधिकार भनेर एउटा नेतालाई धेरै अधिकार दिइएको छ । यही नै कारणले कांग्रेस भ्रष्ट पार्टी भएको हो ।

प्रचण्ड माओवादी पार्टीको अध्यक्ष भएको ३० वर्ष भयो । एउटा मान्छेले एउटा पार्टीको अध्यक्ष कति वर्षसम्म ओगट्ने ? अहिले पनि प्रचण्ड पद छाड्न तयार हुनुहुन्न । गिरिजाले जस्तै उहाँले पनि छोरीलाई अगाडि बढाउनु भएको छ । अध्यक्ष पदको अजम्बरी नेताका रुपमा उहाँ उभिन खोज्नु भएको छ । ३० वर्षमा एक से एक नेतृत्व बनाउनु पर्नेमा प्रचण्ड आफ्नै हितका लागि राजनीतिलाई प्रयोग गरिरहनु भएको छ ।

मन नपरेको मान्छेलाई जे भने पनि हुन्छ । अहिले बाबुरामलाई पनि मान्छेले त्यस्तै भन्छन् । बाबुरामसँग यिनले के गर्छन र भन्ने पनि छ । समाजमा नकारात्मक सोच्ने पनि धेरै छन् । राजनीतिमा सबैभन्दा ठूलो कुरा भनेको विचार हो । राजनीतिमा भोलि के हुन्छ ? भन्ने मान्छे भिजिनरी हो । भिजिनरीलाई पछ्याउने फलोअर हुन् । नेपालमा बाबुराम भिजिनरी हुन् । प्रचण्ड मेनेजर हुन् । अरु जान्दैनन् । अहिले पनि बाबुराम जस्तो त्रिकालदर्शी कोही छैन ।

जहाँ जहाँ लोकतन्त्र छ त्यहाँ विकास हुन्छ । राजा हुने देशमा विकास खासै हुँदैन । युरोप, एसियाली केही देशको हकमा विषय बेग्लै छ । राजाको शासन भनेको कतै पनि राम्रो हुँदैन । एक जनालाई सुप्रिम शक्ति दिएपछि चाकरी गर्नेहरुले पाँच वटा घेरामा राख्छन् । राजाले जनताका कुरा सुन्ने थाहा पनि पाउँदैन । राजतन्त्र र कम्युनिष्ट शासनमा अपारदर्शीता हुन्छ । जसका कारण राजा र कम्युनिष्टले के गर्छन् कसैलाई थाहा नै हुँदैन ।

नेपालमा शक्ति र मान्छेको लडाईले राजा वीरेन्द्रको वंश नाश भएको हो । दीपेन्द्रलाई उनकी आमाले बिहे गर्न नदिएको भनेर हत्याकान्ड मच्चाएको भन्ने गरिन्छ । त्यो पनि हुन सक्छ । ज्ञानेन्द्रले पनि दाजूको वंश नाश गरेको हुन सक्छ । बाहिरी शक्तिले पनि त्यस्तो गरेको हुन सक्छ । जसले पनि हुन सक्छ । यसमा अनुशन्धान भएकै छैन ।

१६ वर्ष काम गर्दा मैले वीरेन्द्र जति देश भक्त कोही पनि छैन । ज्ञानेन्द्रको तुलनामा त हजार गुणा असल थिए । राजा वीरेन्द्रले १८ घन्टा काम गर्थे । उनी १८ घन्टा काम गर्दा म २२ घन्टा काम गर्थे ।