अहिले मुलुकमा सबैभन्दा ठूलो संकटमा केही छ भने त्यो हो –राष्ट्रियता । सरकार चलाइरहेका र सरकारभन्दा बाहिर रहेका सबै राजनीतिक दलका नेताहरुलाई पनि यो कुरा राम्रोसंग महसुस भएको छ । 

 

मुलुकमा छिमेकी मुुलुकको मात्र होइन पश्चिमा राष्ट्रहरुको हस्तक्षेप दिन दुई गुना रात चौगुनाका बढिरहेको छ । पछिल्लो पटक भेनेजुएला र अमेरिकाको बिषयलाई लिएर तातेको बहस सबैभन्दा ठूलो हस्तक्षेपका रुपमा लिइएको छ । 

 

एकाएक नेकपा अध्यक्ष पुष्पकमल दहाल र त्यसपछि सरकारले नै अमेरिकाबिरुद्ध बक्तव्यबाजी गर्नुको पछाडी बिदेशी चलखेल भएको प्रष्ट भैसकेको छ । इतिहास र बिदेश मामिलाका जानकारहरु सबैले यसमा भारतको इशारा रहेको प्रष्टरुपमा बताइसकेका छन । हाम्रा नेताहरु आफनो विवेकले नभइ अर्काको इशारामा चल्न थाल्नपछि राष्ट्रियता कसरी जोगिन्छ ? 

 

 

कुनैपनि पार्टीमा राष्ट्रियताको कुरा बढी गर्नेलाई तेजोबोध गर्नेक्रम समेत बढेको छ । राष्ट्रभक्त र प्रजातान्त्रिक भनिएका राजा बीरेन्द्रको बंशनाश भयो । कम्युनिष्ट नेता मदन भण्डारीको रहस्यपूर्ण हत्या भयो । अहिले आएर हेर्नुहोस नेकपामा राष्ट्रियताको वकालत गर्ने भीम रावल र नारायणकाजी श्रेष्ठलाई कसरी किनारा लगाइँदैछ ? 
नेपाली कांग्रेसमा पुराना नेता केबी गुरुङ कहाँ छन् ? राष्ट्रियताकै अडानकाकारण उनीसहित उनको समूहलाई नै पाखा लगाइएको छ । देशभक्ति र राष्ट्रियताका सवालमा चट्टानी अडान राख्ने राप्रपाका थुप्रै नेता राजनीतिक परिदृश्य भन्दा बाहिर छन् । 

 

कम्युनिष्ट पार्टीमा मोहन बैद्य, सीपी गजुरेल, परी थापा लगायत गुमनाम जस्तै भैसके । यी सबै राष्ट्रियताका मुद्दामा सम्झौता गर्न नसकेपछि पछि परेका हुन् । 

 

२०६२/०६३ को आन्दोलनपछि मुलुकमा पश्चिमा शक्ति हावी भयो । गणतन्त्र, संघीयता र धर्मनिरपेक्षताका मुद्दा स्वदेशी नभइ आयातित हुन् । अझ संघीयता र धर्मनिरपेक्षताका बिषयमा पश्चिमा शक्तिहरुले लाउनुसम्म तागत लगाएका थिए । उनीहरुले त जातीय राज्य स्थापनाका लागि अरबौं रकमसमेत बगाए । अहिले त्यो मुद्दा सेलाएको छ । 

 

पश्चिमा शक्तिहरुको एजेण्डा अनुसार काम गर्ने नेता, नागरिक अगुवा, अधिकारकर्मी सबै यो बिचमा शक्तिमा रहे । राज्य र राज्यसत्ताको भरपुर आनन्द लिए, सुख सयल गरे । 

 

हामीकहाँ राष्ट्रियता भनेकै भारतको बिरोध गर्नु रहेको छ । यो सबै सशस्त्र द्वन्द्वका अगुवाहरुले रटाएको पाठ हो । भारत बिस्तारवादी, अमेरिका साम्राज्यवादी भन्दै सुरुङ युद्धका कुरा गर्नेहरु आज भारतकै इशारामा महाशक्तिसंग अमेरिकासंग निहुँ खोजिरहेका छन् । मौका पाउँद सबै बेइमान, मौका नपाउँदा सबै राष्ट्रवादी भनेझैं भएको छ । 

 

हिजो भारतले नाकाबन्दी लगाउँदा सबैभन्दा बढी राष्ट्रवादी छवि बनाएका केपी ओली आज दोस्रो पटक प्रधानमन्त्री बन्दा सबैभन्दा बढी बदनाम भएका छन । बिदेशी, ब्यापारी, भ्रष्टाचारी तथा माफियाको घेराबन्दीमा परेर सोही अनुसार उनले काम गरिरहेको आरोप उनकै पार्टीबाट लागिरहेको छ । 

 

मुलुकको राष्ट्रियत कमजोर हुँदा सबैभन्दा ठूलो नोक्शानी सहनु परेको छ देश र जनताले नै । बिगत ५ बर्षदेखि प्लस २५ समूहमा रही मुलुकका राष्ट्रिय मुद्दामा गम्भीर बहस गरिरहेका अनिल योेगी अहिलेका राजनीतिक दल र तीनका नेताहरुबाट वाक्क दिक्क भैसकेका छन् । आफनै संघर्षपूर्ण इतिहास भएका योगी निडर र हकी स्वभावका छन् । 

देश, जनता र राष्ट्रियताका पक्षमा अनवरत निर्भिकतापूर्वक आफना धारणा राख्दै आइरहेका योगी राजसंस्थाको पुनस्र्थापना नै समाधानको एकमात्र अचुक उपाय भएको ठान्छन् । अब राजा ज्ञानेन्द्रले देश बचाउन सबै नेपाली जनतालाई सार्वजनिक आह्वान गरी अघि बढ्नुपर्ने उनको भनाइ छ । 

 

पूर्व राजा ज्ञानेन्द्रले युवाहरुको समूह बनाएर मुलुक संचालनका लागि आँट गर्नुपर्ने उनको सुझाव छ । मुलुक सिध्याउने भ्रष्टाचारी सबैलाई जेल हालेर केवल जनता केन्द्रीत भइ काम गरे उनी सफल हुने निश्चित रहेको उनको दाबी छ । 

 

राजा ज्ञानेन्द्रप्रति स्वदेशमा मात्र जनसमर्थन बढेको नभई भारत र चीनसमेत उनलाई फर्काउन सहमत भैसकेको उनको दाबी छ ।  २०६२/०६३ को जनआन्दोलनताका दल र राजाबीच भएको सहमति शाहले पूरै पालना गरेपनि दलहरुले बेइमानी गरेको उनको आरोप छ । 

 

‘अब यो सहमतिको पनि उजागर हुन थालेकाले जनता र मुलुकले सुख पाउने प्रजातन्त्रसहितको राजसंस्था चाँडै फर्किन्छ । ’ योगीको भनाइ छ ।