नाना रुप रङ्गका कति यहाँ आए अहो रोग नै ।
बस्नै हुन्न त्यसै मनुज हो गर्दै यहाँ शोक नै ।।
मान्छे नै यदि हार्दछन् जगतले खै के कुरा सिक्दछ ।
कोरोनासँग लड्नै पर्दछ यहाँ यो विश्वले जित्दछ ।। 

                                        हावा चल्छ उडाउला कि त गरी रोकिन्न यात्रा तर ।
                                        के नै गर्न सकोस र भाइरसले बन्छौ अझै सुन्दर ।।
                                        धेरै ज्ञान सिकाउला समयले नौलो अझै सिक्दछ ।
                                        कोरोना जति चम्किय पनि यहाँ यो विश्वले जित्दछ ।।

माया मोह अनन्त छन भुवनमा ती हुन नयाँ शक्ति नै ।
बाँच्ने मानिसले सदैव युगमा जन्माउला जुक्ति नै ।।
चाँहे छोप्न परोस सदा मुख यहाँ हो चित्तले बोल्दछ ।
कोरोना जति उफ्रिए पनि यहाँ यो विश्वले जित्दछ ।।

                                        साना राष्ट्रहरु समेत नभनी आयो अहो निर्दयी ।
                                        ठुला देश भनेन हेर किनहो जो मुर्ख जस्तै भई ।।
                                        मान्छे छन् सुविवेकपुर्ण भवमा के गर्न त्यो सक्दछ ।
                                        कोरोनासँग मित्रता भइसक्यो यो विश्वले जित्दछ ।।

बोलाए पनि कालले जतिसुकै भो जान्न कोही अब ।
बेला नै नभई कुनै मनुज भो ओइलाउदैनन् जब ।।
मान्छे उन्नतिको चढी शिखरमा उन्मुक्तले हाँस्दछ ।
कोरोना अब झुक्छ है तल नुही यो विश्वले जित्दछ ।। 

कविता चन्दा पराजुली